Organizacja Ruchu "Dzieci Maryi" wyrosła z bogatej i pięknej tradycji kultu maryjnego. Korzeniami swymi sięga dalekiego Paryża i roku 1832. Wtedy to przez swoje objawienia Matka Najświętsza powierzyła młodziutkiej zakonnicy ze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia - późniejszej świętej - siostrze Katarzynie Laboure ważną misję. Maryja życzyła sobie, aby powstało Stowarzyszenie Dzieci Maryi, któremu udzieli wielu łask, a miesiąc maj ma być nazwany miesiącem Maryi, zaś nabożeństwa maryjne mają być odprawiane na całym świecie. W ten sposób na wyraźne życzenie Matki Bożej powstało Stowarzyszenie Dzieci Maryi. Być dzieckiem Maryi Niepokalanej - to nie tylko mieć zapewnioną szczególną opiekę Matki Bożej, jest to również odbicie w sobie Jej niepokalanej czystości, męstwa, miłości Boga i ludzi. W Polsce Ruch sięga korzeniami diecezji katowickiej. Jego założycielem jest Ks. Prałat Jan Morcinek.

Propagatorem "Cudownego Medalika" był św. Maksymilian Maria Kolbe - kapłan i męczennik, założyciel Stowarzyszenia "Rycerstwo Niepokalanej." Rozszerzał on ten medalik wśród katolików i wśród niewierzących. Św. Maksymilian tak pisał na temat medalika: "Jej medalik rozdawać, gdzie się tylko da: i dzieciom, by zawsze go na szyi nosiły i starszym, i młodzieży zwłaszcza, by pod Jej opieką miała dosyć sił do odparcia tylu pokus i zasadzek czyhających na nią w naszych czasach. A już tym, co do kościoła nie zaglądają, do spowiedzi boją się przyjść, z praktyk religijnych szydzą, z prawd wiary się śmieją, zagrzęźli w błoto moralne albo poza Kościołem w herezji przebywają - o tym, to już koniecznie medalik Niepokalanej ofiarować i prosić, by zechcieli go nosić, a tymczasem gorąco Niepokalaną błagać o ich nawrócenie. Wielu nawet wtedy radę znajduje, gdy kto nie chce w żaden sposób przyjąć medalika. Ot po prostu wszywają go po kryjomu do ubrania i modlą się, a Niepokalana prędzej czy później okazuje, co potrafi... Dużo jest zła na świecie, ale pamiętajmy, że Niepokalana potężniejsza i Ona zetrze głowę węża piekielnego".

Rozszerzajmy "Cudowny Medalik", gdyż mając przy sobie Niepokalaną, masz wszystko.

"...Do Niej, do Maryi, która jest Matką pięknej Miłości, pragnę przybliżyć szczególnie młodzież z całego świata i całego Kościoła. Ona nosi w sobie niezniszczalne znamię młodości i piękności, które nigdy nic przemijają. Pragnę i proszę, aby młodzi zbliżyli się do Niej, aby pokładali w Niej ufność, aby zawierzyli Jej życie, które jest przed nimi, aby pokochali Ją prostą i gorącą miłością serc..."

(Jan Paweł II, 2.V.1979 r.)